Ente ahmak ya Sidi

Haftasonu biraz kafa dinlemek uzere 7 saat surus uzaklikta favori sehrim Al Jadida'ya dogru yola ciktim. Meknes civarinda otoyolda para odemek icin durdum, parami odedim, ancak onumdeki bariyerin acilmasini beklerken, dikiz aynasindan hizla bir arabanin bana dogru geldigini farkettim. O an biraz arabayi one alip, adama durma imkani vermek icin hafifce gaza bastim, ancak onumde bariyer oldugu icin ancak yarim metre gidebildim ki aniden sarsildim.

20 sn arabanin icinde oylece durdum, o an aklima, simdi isin yoksa kasko'yla ugras, Culya'ya durumu acikla, haftasonu tatilim polislerle ugrasarak gececek diye dusunuyordum. Neyse, kendimi toparlayip, boynumu ogusturarak arabadan ciktim. Bana carpan arabaya bakinca bizim arabanin araksi gozumun onune geldi. kesin gocmustur simdi diye dusunuyordum ki BMW kullandigimi unutmusum.

Ucuz atlatmistim, adama donup, "deli misin?" babinda elimi kafama goturup salladim, Kafami degil, ellerimi. Anladigim kadariyla adamin frenleri bosanmisti, ve duramamisti. "Sadaka, sadaka" deyip basip giderken, Fas'lilarin kulturunde kazadan ucuz kurtulma manasinda sadaka verilip verilmedigini dusunmemistim. Yol boyunca ben o durumda ne yapardim diye vites kuculterek durma provalari yaptim. Tabii panik aninda ne olacagini bilemezsiniz.

Al Jadida muhtesem sakin bir yer, denizin kokusunu ozlemisim. Gece guzel fotograflar cektim ve boylece tripodumu kullanma firsatim oldu.